Między przedsiębiorcą a konsumentem w sporach wynikających z zakupów w Internecie

Zakupy w Internecie i związane z tym trudności

Nie od dziś wiadomo, iż zakupy w sieci są jedną z najbardziej popularnych form nabywania towarów. Znaczenie ma przede wszystkim ich dostępność, niska cena, a ponadto różnorodność nierzadko wynikająca z tego, iż pochodzą one z zagranicy. Sprzedający bardzo często wychodzą również kupującym naprzeciw i pokrywają koszty przesyłki. Niekiedy jednak zdarza się, iż towar ma wady lub nie odpowiada oczekiwaniom kupującego. Pojawia się wtedy pytanie, co z tym fantem zrobić.

Problem jawi się jako mniej poważny, gdy sprzedającym jest przedsiębiorca pochodzący z tego samego kraju co kupujący i mówiący w tym samym języku. Są oni wtedy w stanie ewentualne konflikt rozwiązać między sobą. Prawdziwe trudności pojawiają się jednak, gdy strony umowy dzieli nie tylko odległość, ale również język.

Platforma ORD i jej znaczenie.

Rozwiązaniem problemów może okazać się Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady o numerze 524/2013 w sprawie internetowego systemu rozstrzygania sporów konsumenckich. Rozporządzenie to dnia 9 stycznia tego roku weszło w życie we wszystkich krajach Unii Europejskiej. Na jego mocy, utworzona została internetowa platforma ODR (Online Dispute Resolution), która ułatwić ma rozstrzyganie sporów w handlu transgranicznym. Platforma ta znajduje zastosowanie w stosunku do sporów powstałych w wyniku niewykonania lub nienależytego wykonania umów sprzedaży lub umów o świadczenie usług, zawieranych przez Internet, których stronami są konsumenci mieszkający oraz sprzedawcy (przedsiębiorcy) mający siedzibę w jednym z krajów Unii Europejskiej. Jej zadaniem jest udostępnianie przedsiębiorcom oraz konsumentom informacji na temat możliwości zgłaszania sporów oraz podmiotów świadczących usługi ADR, tj. alternatywnego rozstrzygania sporów w sieci. Podmioty te to przykładowo mediatorzy lub arbitrowie. Dużym ułatwieniem ma być fakt, iż informacje te mają być dostępne nie tylko w języku angielskim, ale również w innych językach urzędowych Unii Europejskiej. Oprócz udzielenia informacji, na platformie tej będzie można również zgłosić spór, który rozwiązany powinien zostać w ciągu 30 dni od jego zgłoszenia.

Dostęp do platformy znajduje się pod wskazanym adresem i jest dostępny, zgodnie z założeniem, również w języku polskim: https://webgate.ec.europa.eu/odr/main/index.cfm?event=main.home.show&lng=PL.

Zgłaszanie sporów poprzez platformę ODR

Zgłoszenie sporu następuje poprzez uzupełnienie elektronicznego formularza przez stronę skarżącą. Kolejno, informacje te zostają przekazane stronie przeciwnej. W następnym kroku, strony wspólnie wybierają podmiot, który odpowiedzialny będzie za rozstrzygnięcie sporu. Podmiot ten otrzymuje wszystkie konieczne informacje, a później powiadamia strony o stosowanych przez niego procedurach oraz szacowanych kosztach, które z uwagi na postępowanie powstaną. W większości przypadków, w celu podjęcia decyzji, nie jest konieczna fizyczna obecność stron, jeśli tylko wyrażą one na to zgodę. Podmiot rozstrzygający spór w ostatnim kroku uzupełni informacje o jego zakończeniu na platformie.

Dodatkowe obowiązki przedsiębiorców

Istnienie wskazanej platformy to nie tylko ułatwienia. Wraz z jej powstaniem, na przedsiębiorcę występującego w handlu internetowym wobec konsumenta, nałożone zostały pewne obowiązki. Jest to przede wszystkim zobowiązanie do udzielenia informacji na stronie internetowej o istnieniu platformy. Dochowanie powinności tej jest zachowane już wraz z umieszczeniem odpowiedniej informacji w regulaminie sklepu internetowego. Jeśli jednak przedsiębiorca składa ofertę z użyciem poczty elektronicznej, powinien przekazać link do platformy w wiadomości kierowanej do konsumenta. Przedsiębiorca może ponadto wskazać, które podmioty są przez niego preferowane do rozpatrzenia sporu. Pamiętać jednak należy o tym, iż konsument musi na podmiot ten wyrazić zgodę.

Wnioski

Rozwój handlu transgranicznego niesie ze sobą korzyści, ale również pewne ryzyka. Jest to ponadto wyzwanie dla ustawodawców krajowych oraz ustawodawcy unijnego, by nadążyć nad rozwojem dzisiejszego świata, w tym stosunków prawnych. Pozostaje nam odczekać, jak wskazane rozporządzenie oraz idąca za nim platforma, sprawdzą się w praktyce i na ile okażą się faktycznie przydatne.